چون دوستت می دارم پاییز از حوالی حوصله‌ات كه بگذرد،من زرد می شوم حتی آفتاب هم كه بر پوستت بگذرد، من می سوزم و تا كفش های رفتنت ‌جفت می شوند، غریب می‌مانم و تنها وقتی گریه ای گمان نمی برم در تو، من سبز می‌مانم كه نیلوفرانه دوستت می دارم نه ماننده‌ی مردمانی كه دوست داشتن را به عادتی كه ارث برده‌اند با طعم غریزه نشخوار می كنند من درست مثل خودم تو را دوست می دارم

*******************************************************

تو نبودی و من با عشق نا آشنا بودم.... تو نبودی و در نهان خانه دلم جایت خالی بود....... تو نبودی و باز به تو وفادار بودم........ تو نبودی و جز تو هیچ كس را به حریم قلبم راه ندادم و تو آمدی.از دوردستها...... ا ز سرزمین عشق...... تو مرا با عشق آشنا كردی..... با تو تا عرش دوست داشتن سفر كردم........ تو مفهوم عاشق بودن را به من آموختی.......... با تو كامل شدم....... با تو بزرگ شدم...... با تو الفبای عشق را اموختم....... ندای قلب عاشقم را به گوش همه رساندم...... به تو به كلبه عشقمان بالیدم....... حتی برای لحظه ای از من جدا نشو...... بدون تو دستم سرد است........ بدون تو آغوشم تهی و لبریز درد است...... به حرمت عشقمان... به حرمت لحظات زیبایمان.......... مرو كه بی تو من هیچم....... بمان با من..... بدان كه تا ابد نام تو بر قلبم حك شده........ بدان كه عشقمان همیشه پاك خواهد ماند............. به وفایم ایمان داشته باش............... تا به تو نشان دهم معنی واقعی واژه عشق را

********************************************